براي آنهايي که نمي توانند شير بنوشند

عدم تحمل لاکتوز شايع ترين نوع عدم تحمل کربوهيدرات است که در تمام گروه هاي سني ديده مي شود. در نتيجه کمبود لاکتاز (آنزيم هضم کننده قند شير)، سوء هضم و عدم تحمل لاکتوز ايجاد مي شود. چون در اين افراد لاکتوز به گالاکتوز وگلوکز هيدروليز نمي شود، از قسمت فوقاني روده کوچک عبور مي کند و وارد کولون مي شود و در آنجا در اثر تخمير باکتريايي به اسيدهاي چرب کوتاه زنجيره و گازهاي دي اکسيد کربن و هيدروژن تبديل مي شود.

درمان تغذيه اي پزشکي
 

اشخاصي که از مصرف محصولات لبني پرهيز مي کنند، بايد مکمل کلسيم دريافت نمايند. همچنين بايد برچسب ترکيبات را به دقت بخوانند. البته در اشخاص داراي کمبود لاکتاز، يک رژيم کاملا عاري از لاکتوز ضروري نيست.
بيشتر افراد داراي سوء هضم لاکتوز مي توانند مقدار 12-6 گرم لاکتوز را بدون بروز علايم عمده مصرف کنند؛ به ويژه بهتر است لبنيات همراه وعده هاي غذايي و يا به فرم پنير و يا محصولات لبني تخميري (از جمله ماست) خورده شود. تعداد زيادي از بزرگسالان مبتلا به عدم تحمل لاکتوز، اگر در طي هفته هاي متعدد به تدريج شير را وارد رژيم غذايي خود کنند، در نهايت مي توانند به مقادير متوسط شير عادت نمايند و ميزان 12 گرم لاکتوز(يک ليوان شير) و يا حتي بيشتر از آن را تحمل کنند.
مصرف منظم شير توسط اشخاص داراي کمبود لاکتاز، ممکن است حد آستانه اي که در آن اسهال رخ مي دهد را افزايش دهد (يعني مصرف مقدار کمي شير آنها را دچار عارضه اسهال نکند). خوشبختانه، بيشتر مبتلايان به عدم تحمل لاکتوز، قادر به هضم شير در مقادير کم تا متوسط هستند.
اغلب محصولات شيري نيمه جامد يا جامد مانند پنيرهاي کهنه، به خوبي تحمل مي شوند؛ چون تخليه معدي اين مواد غذايي نسبت به نوشيدني هاي شيري مايع کندتر و مقدار لاکتوز آنها نيز کمتر است. چون آنزيم ميکروبي گالاکتوزيداز به فريز کردن حساس است، بنابراين محصولات فريز شده به خوبي تحمل نمي شوند. براي نمونه ماست فريز شده به خوبي ماست تازه تحمل نمي شود؛ اما افزودن پروبيوتيک ها مي تواند اين ويژگي را تغيير دهد.
آنزيم لاکتاز و فرآورده هاي شيري عمل آورده شده با آنزيم لاکتاز(مثل شير کم لاکتوز)، براي افرادي که سوء هضم لاکتوز دارند و با مصرف آن دچار ناراحتي مي شوند، در دسترس است.
منبع:نشريه دنياي تغذيه - ش100